در مورد ایران

جمعیت و گروههای قومی
 
مطابق آخرین سرشماری در سال 1385 جمعیت ایران 70 میلیون و 472 هزار و 846 نفر بوده است که در مقایسه با طرح سرشماری سال 75 حدود 10 میلیون نفر به جمعیت کشور افزوده شده است.
 براساس استاندارد جهانی در برابر هر 100 زن، 105 مرد باید وجود داشته باشد که نسبت جنسی زن به مرد در کشور ما 103 به 104 می باشد که از این نظر در حد استاندارد جهانی هستیم. تعداد خانوار براساس سرشماری سال 85 حدود 17 میلیون و 459 هزار و 646 بوده که از لحاظ تعداد خانوار نسبت به سال 75 از 8/4 به 3/4 درصد کاهش رسیده است.
جمعیت استان تهران نیز 13 میلیون و 413 هزار نفر می باشد. استان تهران بالاترین تعداد جمعیت را در کشور داراست و ایلام با 545 هزار نفر کمترین جمعیت را دارد.
نرخ رشد جمعیت ایران از 96/1 درصد در سال 75 به 61/1 درصد در سال 85 رسیده است که این اعداد نشان از کاهش 35/0 درصدی نرخ رشد جمعیت دارد. همچنین نسبت خانوار به واحد مسکونی در سرشماری سال 75، 15/1 درصد بوده و این نسبت به 09/1 درصد در سرشماری سال 85 رسیده است.
در سرشماری سال 85 جامعه یک نفری به 21/5 درصد، جامعه دو نفری به 27/15 درصد، جامعه سه نفری به 9/22 درصد، جامعه 4 نفری به 42/24 درصد و جامعه 5 نفری به 32 درصد رسیده است.
شایان ذکر است براساس سرشماری سال 75 حدود یک میلیون و 100 مهاجر در کشور وجود داشته در حالی که در سرشماری سال 85 به یک میلیون و  600 هزار مهاجر رسیده است و تهران با پذیرش 617 هزار و 401 نفر بیشترین تعداد مهاجرت را در کشور داشته است.
نیروی کار ایران نیز براساس سرشماری سال 75 حدود 45 میلیون نفر بوده که براساس سرشماری سال 85 به 60 میلیون نفر رسیده است.
کوچ نشینی یکی از جلوه های جمعیتی در بخش هایی از کشور ایران است . در استانهای غربی و مرکزی ایران بخشی از جمعیت که عمدتاً از طریق دامداری زندگی می کنند ،‌ به دنبال رمه های خود در تابستان به مناطق خنک تر و در زمستان به مناطق کم ارتفاع تر و گرمتر کوچ می کنند . هر طایفه قلمرو زمستانی و تابستانی و زمان عزیمت خاص خود را دارد . قدمت این کوچ به صدها سال می رسد و یکی از پدیده های بسیار جذاب و دیدنی ایران است .
ایران در مسیر تمدن های شرق به غرب قرار داشته است و باتمدن های مختلف به اشکال گوناگون تعامل داشته است . به همین لحاظ گروه های قومی مختلفی در ایران زندگی می کنند که همگی آنها با هویت ایرانی شناخته می شوند . ترک ها ( آذری ها ) در شمال غربی ، کردها در غرب ، لرها در جنوب غربی ، بلوچ ها در جنوب شرقی ، طالش ها در شمال ،‌ ترکمن ها در شمال شرقی و فارس ها در سایر نقاط کشور ساکن هستند . این اقوام اگر چه هر کدام آداب و رسوم خاص خود را دارند، ‌امابا هویت ایرانی و فرهنگ عمومی ایران هماهنگی داشته و بسیاری از آداب و رسوم مذهبی و ملی در میان آنها مشترک است.

 تقویم و مراسم
تقویم ایرانی بر اساس گردش زمین به دور خورشید تنظیم شده است . این تقویم که به همت دانشمندان بزرگی چون عمر خیام محاسبه شده است بر مبنای هجرت پیامبر اسلام (ص) ‌از مکه به مدینه در سال 621 میلادی تنظیم شده است . به عبارتی سال 621 میلادی سال نخست تقویم ایرانی است.
سال ایرانی ،‌ نخستین روز ، ‌از نخستین ماه نخستین فصل ایرانی آغاز می گردد . در این روز طول روز و شب کاملاً‌ برابر است . هر سال ایرانی دارای چهار فصل و هر فصل دارای 3 ماه می باشد . 6ماه نخست سال ایرانی هر کدام 31 روز، ‌پنج ماه بعدی هر کدام 30 روز و آخرین ماه، 29 روز می باشد و هر چهار سال یکبار ، آخرین ماه 30 روز می باشد که به آن سال کبیسه می گویند.