اهداف قیام حسینی

ردرس اصلی قیام امام حسین(ع) به امام حسین (علیه‏السلام) مى‏گفتند: شما در مدینه و در مکه، محترم هستید و در یمن، آن همه شیعه هست؛ یک گوشه بروید که با یزید هم کارى نداشته باشید، یزید هم با شما کارى نداشته باشد! این همه مرید، این همه شیعیان؛ زندگى بکنید، عبادت و تبلیغ کنید! چرا قیام کردید؟ قضیه چیست؟ کسانى که گفته‏اند «هدف، حکومت بود»، یا «هدف، شهادت بود»، میان هدف و نتیجه، خلط کرده‏اند؛ نخیر، هدف، اینها نبود. امام حسین (علیه‏السّلام)، هدف دیگرى داشت؛ منتها رسیدن به آن هدف دیگر، حرکتى را مى‏طلبید که این حرکت، یکى از دو نتیجه را داشت: حکومت، یا شهادت. البته حضرت براى هر دو هم آمادگى داشت؛ هم مقدمات حکومت را آماده کرد و مى‏کرد؛ هم مقدمات شهادت را آماده کرد و مى‏کرد. هم براى این توطین نفس مى‏کرد، هم براى آن. هرکدام هم مى‏شد، درست بود، ایرادى نداشت؛ اما هیچ‏کدام، هدف نبود، دو نتیجه بود. هدف، چیز دیگرى است. هدف چیست؟ هدف آن بزرگوار، عبارت بود از انجام دادن یک واجب عظیم از واجبات دین، که آن واجب عظیم را هیچ‏کس قبل از امام حسین - حتّى خود پیغمبر - انجام نداده بود؛ نه پیغمبر این واجب را انجام داده بود، نه امیرالمؤمنین، نه امام حسن مجتبى! واجبى بود که در بناى کلى نظام فکرى و ارزشى و عملى اسلام، جاى مهمى دارد. با وجود این‏که این واجب، خیلى مهم و خیلى اساسى است، تا زمان امام حسین، به این واجب عمل نشده بود - عرض مى‏کنم که چرا عمل نشده بود - امام حسین باید این واجب را عمل مى‏کرد، تا درسى براى همه‏ى تاریخ باشد؛ مثل این‏که پیغمبر حکومت تشکیل داد، تشکیل حکومت، درسى براى همه‏ى تاریخ اسلام شد؛ فقط حکمش را نیاوردند. یا پیغمبر، جهاد فى‏سبیل‏اللَّه کرد، این درسى براى همه‏ى تاریخ مسلمین و تاریخ بشر - تا ابد - شد. این واجب هم باید به وسیله‏ى امام حسین (علیه‏السّلام) انجام مى‏گرفت، تا درسى عملى براى مسلمانها و براى طول تاریخ باشد. شود که من ـ ان‌شاءاللّه تعالی ـ فردا رهسپ