اهورای من

زندگی برگ بودن در مسیر باد نیست.امتحان ریشه هاست؛ ریشه هم هرگز اسیر باد نیست

اهورای من

زندگی برگ بودن در مسیر باد نیست.امتحان ریشه هاست؛ ریشه هم هرگز اسیر باد نیست

مراسم تحلیف باراک اوباما

حسین اوباما اولین رئیس جمهور افریقایی تبار امریکا و به عنوان ریاست جمهوری جدید امریکا در روز سه شنبه 20 ژانویه سال 2009 در مراسم تحلیف، که جشنِ تداوم دموکراسی امریکایی نامگذاری شده سوگند یاد کرد و رسماً بعنوان چهل و چهارمین رئیس جمهور ایالات متحده امریکا برگزیده شد. همسر و فرزندان آقای اوباما در این مراسم حضور داشتند. او با همان انجیلی سوگند یاد کرد که آبراهام لینکلن در سال 1861 با آن سوگند خورده بود. او رئیس جمهوری بود که به برده داری در امریکا پایان داد.

میلیون ها آمریکایی در مقابل کنگره آمریکا گرد هم آمدند تا در مراسمی باشکوه شاهد تحلیف رئیس جمهور جدید باشند؛ رئیس جمهوری که به عنوان اولین سیاه پوست آفریقایی تبار به کاخ سفید راه یافته است. در این مراسم شخصیت های بلندپایه آمریکایی از جمله جیمی کارتر، جرج بوش پدر، بیل کلینتون و جرج بوش پسر حضور داشتند، تدابیر امنیتی که برای این مکان و مراسم تحلیف در نظر گرفته شده، بی سابقه بود و بالغ بر 40 هزار مامور وظیفه تامین امنیت مراسم را برعهده گرفته بودند.

آقای اوباما در سخنرانی خود که در جمع صدها هزار تن ادا شد و به طور مستقیم از تلویزیون های بین المللی پخش شد، گفت : قدردان اعتمادی است که مردم به او داشته اند. رئیس جمهوری جدید امریکادر این سخنان از جورج بوش، رئیس جمهور سابق به خاطر خدماتش به ملت و همکاری هایش در طول مدت انتقال قدرت قدردانی کرد.

اوباما در مراسم تحلیف اعلام کرد: من باراک حسین اوباما قاطعانه سوگند می‌خورم که با وفاداری وظیفه‌ی ریاست جمهوری ایالات متحده آمریکا را انجام دهم و نهایت توان خود را برای حفظ، حراست و دفاع از قانون اساسی ایالات متحده به کار بندم. از خدا کمک می‌خواهم.

آقای اوباما گفت: ملت ما علیه شبکه گسترده ای از خشونت و نفرت در جنگ به سر می برد، اقتصاد ما به شدت ضعیف شده است. بازار مسکن و کار در شرایط بدی است و کسب و کارها متوقف شده است. سیستم بهداشتی ما پر هزینه است و ناکامی های مدارس ما متعدد است و هر روز شواهد بیشتری به دست می آید که نشان می دهد نحوه استفاده ما از انرژی، زمین را تهدید و دشمنان ما را مستحکم تر می کند.

رئیس جمهوری جدید امریکا در سخنان خود گفت چالش هایی که امریکا و امریکایی ها با آن روبرو هستند، واقعی است. او افزود این چالش ها جدی و شمار آنها زیاد است. آقای اوباما افرود: ما امروز در اینجا جمع شده ایم، چون ما امید را به جای ترس انتخاب کردیم، وحدت را به جای بحران و اختلاف.

اولین رئیس جمهوری آفریقایی تبار امریکا گفت زمان آن رسیده تا دوباره بر این ارزش ها و باورهایی که نسل به نسل به ما رسیده، تائید کنیم که مطابق با وعده الهی، همه برابر و آزاد هستند و تاکید کرد که اطمینان میان حکومت و مردم باید احیا شود.

آقای اوباما در سخنان خود که با استقبال مردم روبرو شد خطاب به جهان اسلام گفت: "ما به دنبال راهی برای به جلو رفتن هستیم که بر مبنای منافع مشترک و احترام متقابل است."

او افزود: رهبرانی در سراسر جهان که به دنبال بحران هستند و می خواهند ناکامی های جوامع خود را به گردن غرب بیاندازند، بدانند که مردمشان در مورد آنها بر مبنای آنچه بنا کرده اند قضاوت خواهند کرد، نه بر اساس آنچه از میان برده اند.

آقای اوباما گفت امریکا نشان خواهد داد که دوست هر ملت و فردی است که به دنبال صلح و منزلت است. او افزود که عراق را به مردم این کشور تحویل خواهد داد و در افغانستان صلح به وجود خواهد آورد. رئیس جمهوری امریکا تاکید کرد که کشورش با دوستان قدیمی و جدید برای کاهش تهدیدهای اتمی همکاری می کند و با بحران گرمایش زمین به مقابله خواهد پرداخت.

گزارشگران می گویند مردم در سراسر امریکا احساس می کنند که امروز شاهد وقوع تاریخ هستند. حدود دو میلیون نفر در پارک ملی امریکا، در محوطه بیرونی محلی که مراسم در آن شکل می گرفت جمع شده بودند. هنگامی که آقای اوباما وارد محل شد، جمعیت یکصدا ابراز شادمانی کرد.

اوباما در این مراسم ابتدا به کتاب انجیل سوگند یاد کرد، سپس به سخنرانی پرداخت و در ادامه جرج بوش به اتفاق همسرش لورا بوش را به سمت یک فروند هلیکوپتر کاخ سفید برای ترک واشنگتن و سفر به ایالت تگزاس که مزرعه شخصی بوش در آنجا قرار دارد، همراهی کرد.

از نکات جالب این مراسم می توان به نشستن دیک چنی معاون بوش به علت مشکلات قلبی اش بر روی ویلچر اشاره کرد، به علاوه میشله اوباما، همسر اوباما نیز که نوع لباسش به معمایی تبدیل شده بود با یک لباس زردرنگ در مراسم حاضر شد. دیگر اینکه آرتا فرانکلین، خواننده سرشناس آمریکایی در این مراسم برنامه اجرا کرد و سپس بیست و یک توپ شلیک گردید.
 

 

 

 

 

  

 

کلامی از هفتمین ستاره آسمان ولایت

در برابر حق فروتنی کن تا عاقلترین مردم باشی.

(تاریخچه پرچم کشور ما "ایران")

خیلی بد است که ندانیم پرچم کشورمان چه جوری به وجود آمده است. مخصوصا حالا که پرچم جدید عراق هم رونمایی شده است ما باید اطلاعاتمان را در این زمینه کامل کنیم که کلاهمان یک روز سر از پس معرکه در نیاورد. این تاریخچه به اولین پرچم های ایران تا امروز می پردازد!

 

 

بر خلاف اکثر عموم اولین پرچم ایران درفش کاویانی نبود، بلکه اثر ذوق کورش کبیر بود. درفش کاویان زمانی درست شد که کاوه آهنگر یک هو قاطی کرد و دودمان هر چی آدم خونخوار که اول اسمش ضحاک بود را بر باد داد. کاوه فریدون را بر تخت شاهی نشاد و فریدون هم که خیلی از برچیده شدن حکومت ضحاک خوشحال بود دستور داد پیشبند کاوه را که بر سر نیزه زده بودند تا مردم را تحریک به قیام کنند طلاکاری کنند. از این به بعد شد درفش کاویانی! اکثرا فکر می کنند این پرچم اولین پرچم ایران بوده است. حالا جالب است که درفش کاویانی را که با لباس آن بنده خدا درست نکردند. آن فقط یک نماد بود. درفشی که از روی آن ساخته شد و به عنوان پرچم قرار گرفت از دوختن پوست پلنگ به عرض 5 متر و طول 7 متر درست شد. تا زمانی که مسلمان ها ایران را گرفتند این پرچم ایران بود ولی مسلمان ها اجازه طرح پردازی را بر روی پرچم ندادند و ایران عملا بدون پرچم شد. پرچم سیاه جامگان و سرخ جامگان فقط یک رنگ داشت که هر چند پرچم الان لیبی هم فقط یک رنگ دارد ولی قبول کنید این دیگر اسمش پرچم نیست. برای همین سلطان محمود که به پادشاهی رسید توی پرچم سیاه سیاه جامگان که طرح ذوق ابومسلم بود یک ماه طلا دوزی کنند. پسرش مسعود که آمد از این سوسول بازی ها خوشش نیامد و دید ماه خیلی رمانتیک است و به دردش نمی خورد رفت سراغ علاقه اصلیش. شکار شیر!

 

 

سلطان مسعود که دید خیلی شیر دوست دارد سریعا یک شیر را به جای ماه به پرچم دوخت و از آن زمان تا قبل از انقلاب شیر شد نماد ایران. اگر می خواهید بدانید چطوری به فرانسه نگاه کنید که نشانش خروس است. آن زمان نشان ما شیر بوده است. در زمان خوارزمشاهیان سکه هایی زده شد که عکس خورشید بر پشت شیر بود. به شخصه فکر می کنم که این به دلیل آیین مهرپرستی ایرانیان آن موقع بوده است که در این آیین خورشید بسیار مقدس بوده است. ولی هنوز تا زمان شیر خورشید باید صبر کنید.

 

 

شاه طهماسب هم یک خورده در این واقعه اختلال ایجاد کرد و چون فکر می کرد که ماه حمل با نشان گوسفند خیلی پربرکت بوده است ( چون خودش متولد ماه حمل بوده است ) گوسفند را جایگزین شیر کرد. در بقیه آن دوران پرچم ایران یک پارچه سبز با نشان شیر و خورشید بود که شیر و خورشید انواع و اقسام حالات مختلف را در این دوران داشته اند. تا این که نادر، شاه شد! نادرشاه چند تا پرچم داشت ولی پرچم ایران را پرچمی سه رنگ قرار داد که از رنگ های پرچم فعلی تشکیل شده بود. در این پرچم که هنوز هم 4 گوش نشده بود و مثلثی بود یک شیر بود که خورشید از پشتش طلوع می کرد و در وسط خورشید عبارت الله الملک به چشم می خورد. این پرچم مادر پرچم های جدید ایران شد.

 

 

آقا محمد خان که آمد یک سری کارهای اساسی توی پرچم کرد. مثلا پرچم را 4 گوش کرد و به دست شیر ایران یک شمشیر هم داد. به خاطر این که با نادر هم مخالف بود رنگ پرچم را واحدی کرد که در شکل می بینید. اما امیر کبیر! وقتی صحبت از امیرکبیر می شود باید بسیار با احترام صحبت کرد. این ایران امروز ساخته دست همان مرد است. هر چی خوبی توی ایران می بینیم یک نقشی در آن به عهده امیر کبیر بوده است. امیرکبیر دلبستگی ویژه‌ای به نادرشاه داشت و به همین خاطر  پیوسته به ناصرالدین شاه توصیه می‌کرد شرح زندگی نادر را بخواند. امیرکبیر همان رنگ‌های پرچم نادر را قبول کرد، اما دستور داد شکل پرچم مستطیل باشد (بر خلاف شکل سه گوشه در عهد نادرشاه. اگر این اتفاق نمی افتاد پرچم الان ما غیر استاندارد حساب می شد) و سراسر زمینه پرچم سفید، با یک نوار سبز به عرض تقریبی ۱۰ سانتی متر در گوشه بالایی و نواری سرخ رنگ به همان اندازه در قسمت پایین پرچم دوخته شود و نشان شیر و خورشید و شمشیر در میانه پرچم قرار گیرد، بدون آنکه تاجی بر بالای خورشید گذاشته شود. بدین ترتیب پرچم ایران تقریباً به شکل و فرم پرچم امروزی ایران درآمد. در آخر درباره رنگ های آن بیش تر صحبت می کنیم. بعد از انقلاب مشروطه در مجلس برای مخالفت با روحانیون که استفاده از عکس را حرام می دانستند نمایندگان شیر را نماد حضرت علی اعلام کردند. مشخص است که دیگر هیچ ایرانی جرئت نداشت با نشان حضرت علی مخالفت کند. حضرت علی هم که قربانش بروم یک شمشیر داشت به اسم ذوالفقار پس به دست شیر یک شمشیر هم داده شد. در همان زمان ها هم بود که توسط پهلوی ها تاج به پرچم اضافه و برداشته می شد.

 

 

این بود تا زمان پیروزی انقلاب که پرچم این جوری شد. این پرچم را هم که می دانید طولش یک و نیم برابر عرضش است. 22 بار الله اکبر در حاشیه ها دارد. یک هیئت 18 نفره این طرح را که توسط حمید ندیمی طراحی شده است تائید کرده اند.

 

 

رنگ پرچم

 درباره رنگ پرچم هم که می شود هر برداشتی کرد ولی کلا این ترتیب زیر از همه معتبرتر است:

 سبز - نشانه خرمی و دوستی

سپید - صلح و دوستی (بر گرفته از نشانه زرتشتیان)

سرخ - نشان خون از دست رفتگان در راه ایران (شهیدان)

 

 

البته می توانید برای این که بفهمید این سه رنگ در پرچم ایران چقدر قدمت دارند به عکس روی این دیوار که از هخامنشی مانده است و به عنوان پرچم اهورا ( فروهر) الان در موزه لوور نگهداری می شود توجه کنید. این سه رنگ امروز جزئی از هویت امروز ماست. در حقیقت پرچم ایران، اگر هر احساسی به ایران داشته باشیم باز هم با وجود ما آمیخته شده است و همه ما را با این پرچم می شناسند.